blog88

در تلاش برای طراحی یک آزمایشگاه مجهز و تخصصی، نیاز به تجهیزات گوناگونی وجود دارد که به دانشجویان، هود لامینار شاغلین و متخصصان این فضا کمک می‌کند تا فعالیت‌های خود را انجام دهند. تجهیزات آزمایشگاهی شامل انواع ابزار و تجهیزات است که برای انجام آزمایش‌ها، جمع‌آوری داده‌ها و اندازه‌گیری‌ها در محیط آزمایشگاهی استفاده می‌شوند.
این تجهیزات شامل کالری‌سنج‌ها که در اندازه‌گیری گرما و انرژی استفاده می‌شوند، میکروسکوپ‌ها برای مشاهده جزئیات ریزساختارها و اشیاء میکروسکوپی، ظروف آزمایشگاهی که در آن‌ها به تست و اندازه‌گیری مواد می‌پردازند، مشعل‌ها برای تولید شعله‌های حرارتی، بورت‌ها که به تنظیم جریان هوا و گاز در آزمایشگاه کمک می‌کنند و بسیاری از ابزارهای دیگر از این دست می‌باشند.
هدف اصلی این تجهیزات ایجاد شرایط مناسب برای انجام آزمایش‌ها و تست‌ها در محیط آزمایشگاهی است. این تجهیزات باعث جمع‌آوری دقیق داده‌ها و اطلاعات می‌شوند و در فرآیند تحقیقات علمی و تجزیه و تحلیل نتایج نقش مهمی ایفا می‌کنند.
 

نحوه انتخاب و نصب ایمن تجهیزات آزمایشگاهی

انتخاب و نصب ایمن تجهیزات آزمایشگاهی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا تأمین ایمنی و بهره‌وری در فرآیند آزمایش‌ها و تحقیقات آزمایشگاهی را تضمین می‌کند. در ادامه، به توضیحات مرتبط با انتخاب و نصب ایمن تجهیزات آزمایشگاهی پرداخته‌ام:

•    شناسایی نیازها و منابع
قبل از انتخاب تجهیزات آزمایشگاهی، نیازهای دقیق آزمایشگاه خود را شناسایی کنید. این شامل نوع آزمایشات، حجم کار، اندازه‌گیری‌های مورد نیاز، ویژگی‌های تجهیزات و دسترسی به منابع مالی می‌شود.

•    برند و کیفیت
 انتخاب برند‌های معتبر و با سابقه در زمینه تولید تجهیزات آزمایشگاهی از اهمیت ویژه¬ای برخوردار است. برندهای معتبر معمولاً محصولات با کیفیت و ایمن را تولید می‌کنند.

•    تطابق با استانداردها
مطمئن شوید که تجهیزات انتخابی با استانداردهای ایمنی و کیفیت مربوطه تطابق دارد. این شامل استانداردهای ملی و بین‌المللی می‌شود.

•    مشاوره تخصصی
 در هنگام انتخاب تجهیزات، با کارشناسان تجهیزات آزمایشگاهی مشورت کنید. آن‌ها می‌توانند شما را به تجهیزات مناسب با توجه به نیازها و بودجه راهنمایی کنند.

•    نصب و آموزش
 پس از خرید تجهیزات، نصب صحیح و ایمن آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، آموزش به کارکنان به صورت درست و لحاظ ایمنی در استفاده از تجهیزات ضروری است.

•    تعمیر و نگهداری
 انجام تعمیرات دوره‌ای و نگهداری منظم تجهیزات آزمایشگاهی به منظور حفظ کارکرد بهینه و ایمنی آنها ضروری است.

•    مطالعه دستورالعمل و راهنما
قبل از استفاده از هر تجهیزات، دستورالعمل و راهنمای کاربری مربوط به آن را به دقت مطالعه کنید. این کار به جلوگیری از خطرات و مشکلات احتمالی کمک می‌کند.
همچنین، تجهیزات آزمایشگاهی باید به نحوی انتخاب و نصب شوند که از لحاظ فیزیکی و الکتریکی ایمنی کاربران را تضمین کنند. همچنین، باید در نظر داشت که تجهیزات قدیمی و آسیب دیده باعث خطرات جدی و عملکرد نامناسب در آزمایشگاه می‌شوند، بنابراین به منظور حفظ سلامت و کیفیت کارکنان و دستگاه‌ها، تجهیزات به موقع تعمیر یا تعویض شوند.

نکات استفاده از مواد شیمیایی در آزمایشگاه

بدون شک، ایمنی در کار با مواد شیمیایی در آزمایشگاه اهمیت بالایی دارد. رعایت نکات ایمنی به‌طور مستمر و دقیق می‌تواند از وقوع حوادث جلوگیری کرده و امنیت کارکنان و محیط آزمایشگاهی را تضمین کند. در زیر نکات مهمی در مورد ایمنی در آزمایشگاه هنگام کار با مواد شیمیایی آورده شده است:

•    شناخت مواد شیمیایی: قبل از آغاز آزمایش، مواد شیمیایی مورد استفاده را به دقت مورد بررسی قرار دهید. خطرات، ویژگی‌ها، و نحوه رفتار آنها با دیگر مواد را بشناسید.
•    نگهداری مواد: مواد شیمیایی را در جاهای مناسب و مخصوص نگهداری کنید. محل‌های مجزا و معرفی شده برای نگهداری مواد خطرناک را رعایت کنید.
•    استفاده از تجهیزات محافظتی: همیشه از تجهیزات محافظتی مانند دستکش‌ها، عینک و کت‌های محافظ استفاده کنید.
•    تهویه مناسب: در آزمایشگاه، تهویه مناسب را تضمین کنید تا بخارات و گازهای خطرناک تجمع نکنند.
•    آشنایی با دستورالعمل‌ها: همواره دستورالعمل‌های کار با مواد شیمیایی را به دقت مطالعه کنید و دنبال کنید.
•    خوردن و نوشیدن: در آزمایشگاه  خوردن و نوشیدن ممنوع است.
•    اطلاع از خطرات: برچسب‌ها و نمادهای موجود بر روی محصولات شیمیایی را در نظر بگیرید .
•    خارج کردن مواد خطرناک: مواد خطرناک را به هیچ‌وجه به مخزن‌های فاضلاب یا زباله تخلیه نکنید.
•    اعلان حوادث: در صورت وقوع حادثه یا تماس با مواد شیمیایی، به مسئولین آزمایشگاه اعلان کنید.

نکات ایمنی در هنگام کار با تجهیزات آزمایشگاهی

بطور کلی، ایمنی در کار با تجهیزات آزمایشگاهی بسیار حائز اهمیت است. در زیر به طور دقیق‌تر به نکات مهم ایمنی در حین کار با تجهیزات آزمایشگاهی پرداخته‌ام:

•    پوشش مناسب و تجهیزات محافظتی
 هنگام کار در آزمایشگاه، از تجهیزات محافظی نظیر دستکش‌ها، عینک ایمنی، ماسک، روپوش و کفش مناسب استفاده کنید. این تجهیزات می‌توانند شما را در مقابل خطرات مواد شیمیایی و آسیب‌های احتمالی، محافظت کنند.

•    دفع پسماندها به‌طور صحیح
پسماندهای آزمایشگاهی باید در سیفتی‌باکس‌ها یا محفظه‌های مخصوص دفع شوند. از تماس مستقیم با پسماندها خودداری کنید تا احتمال آلودگی و ایجاد آسیب کمتر شود.

•    قرارگیری ابزارها در محل مناسب
 تجهیزات آزمایشگاهی را در محل‌های مشخص و مناسب قرار دهید تا از دسترس کودکان یا افراد غیرمجاز دور باشند. این عمل باعث جلوگیری از تصادفات ناخواسته و احتمال آسیب‌رسانی به دیگران می‌شود.

•    عدم استنشاق مواد
 هرگز مواد شیمیایی یا بخارات خطرناک را استنشاق نکنید. استفاده از ماسک مناسب باعث حفاظت از ریه‌ها و جلوگیری از ورود مواد آلوده به آنها می‌شود.

•    تعویض روپوش آزمایشگاهی
 اگر مواد آزمایشگاهی بر روی روپوش شما ریخته شد، باید فوراً روپوش را تعویض کنید. این اقدام باعث جلوگیری از انتقال آلودگی به دیگر قسمت‌های بدن یا محیط آزمایشگاه می‌شود.

•    اطلاعات کامل در مورد مواد
 قبل از کار با هر ماده شیمیایی، با ویژگی‌ها، خطرات و نحوه کار با آن آشنا شوید. هر ماده ممکن است خطرات خاص خود را داشته باشد که باید آنها را بشناسید.

•    استفاده از تجهیزات به‌روز
 از تجهیزات و تکنولوژی‌های مدرن و به‌روز استفاده کنید. تجهیزات کهنه‌تر ممکن است خطرات بیشتری را ایجاد کنند.

•    رعایت دستورالعمل‌ها
دستورالعمل‌های کار با تجهیزات را به دقت مطالعه کرده و دنبال کنید. هر تجهیزات دارای دستورالعمل‌های خاص خود می‌باشد که باید رعایت شود.

•    استفاده از تجهیزات تعمیرشده
 از تجهیزاتی که به درستی تعمیر شده و تست شده‌اند استفاده کنید. تجهیزات خراب ممکن است باعث وقوع حوادث شوند.

با رعایت این نکات، می‌توانید در کار با تجهیزات آزمایشگاهی ایمنی خود و دیگران را تضمین کرده و خطرات را به حداقل برسانید.

نکات مهم در آزمایشگاه

•    در آزمایشگاه، سیگار کشیدن، خوردن، آشامیدن غیرمجاز است و این موارد را بهتر است به هیچ عنوان انجام ندهید.
•    حواس‌پرتی در محیط آزمایشگاه باید به حداقل ممکن برسد تا از خطاها و احتمال وقوع حوادث پیشگیری شود.
•    هنگام انجام کار در آزمایشگاه، حتماً به مسئول آزمایشگاه اطلاع دهید تا در صورت نیاز، اقدامات ایمنی لازم انجام شود.
•    آشنایی با محل چشم‌شور در آزمایشگاه ضروری است و دستگاه‌های ایمنی باید در مکان‌های مناسب و دسترسی آسان قرار داشته باشند تا در مواقع اضطراری به سرعت بتوانید از آن‌ها استفاده کنید.

این نکات مهم باعث می‌شود که کار در محیط آزمایشگاه به صورت مطمئن‌تر و کارآمدتر صورت گیرد و خطرات مربوط به عوامل خارجی را به حداقل برسانید.

https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%b4%db%8c%d9%85%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c/

نکات مهم در استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی

•    اطمینان حاصل کنید که تجهیزات به طور صحیح به زمین متصل شده‌اند. این کار به کاهش احتمال شوک الکتریکی کمک می‌کند.
•    در صورت خرابی یا عدم کارکرد صحیح دستگاه، اتصال زمین می‌تواند احتمال شوک الکتریکی را کاهش دهد.
•     دستگاه‌ها را در محیط‌های با تهویه‌ و باز قرار دهید؛ هیچ‌گاه آن‌ها را در محل بدون تهویه و بسته روشن نکنید.
•     هنگام نصب دستگاه، موقعیت آن نسبت به دیوارها و دستگاه‌های دیگر را رعایت کنید.
•     محل نصب دستگاه را طوری انتخاب کنید که وضعیت هواکش‌ها و تهویه مناسب دستگاه را مختل نکنند.

این نکات به شما کمک می‌کنند که با استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی به‌طور ایمن‌تر و بهینه‌تر کار کنید و از خطرات  احتمالی در صورت نصب و استفاده نادرست جلوگیری کنید.

پوسیدگی دندان چیست؟

پوسیدگی دندان به معنی تخریب مینای دندان یعنی لایه سخت و بیرونی دندان است.متخصص کامپوزیت در رشت می‌تواند برای کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مشکل ایجاد کند. پلاک، یک لایه چسبنده از باکتری‌هاست که به طور مداوم روی دندان‌ها تشکیل می‌شود. وقتی غذاهای حاوی قند می‌خورید یا می‌نوشید، باکتری‌های موجود در پلاک اسیدهایی تولید می‌کنند که به مینای دندان حمله می‌کند. چسبندگی پلاک این اسیدها را در تماس با دندان‌ها نگه می‌دارد و به مرور زمان مینای دندان از بین می‌رود. در این زمان حفره‌ یا سوراخ تشکیل می‌شوند.

حفره‌ها در بین کودکان شایع تر است، اما تغییراتی که با افزایش سن رخ می‌دهد، حفره‌ها را به مشکل بزرگسالان نیز تبدیل می‌کند. فرورفتگی لثه‌ها از دندان‌ها، همراه با افزایش بروز بیماری‌های لثه، می‌تواند ریشه‌های دندان را در معرض پلاک قرار دهد. ریشه دندان با سیمان که بافتی نرم تر از میناست پوشیده شده است، این قسمت بیشتر مستعد پوسیدگی هستند و حساسیت بیشتری به لمس و گرما و سرما دارند. برای افراد بالای ۵۰ سال، پوسیدگی ریشه دندان رایج است.

پوسیدگی در اطراف لبه‌ها یا حاشیه پرکننده‌ها نیز برای افراد مسن شایع است. از آنجایی که بسیاری از افراد مسن در دوران رشد از فواید فلوراید بی خبر بودند و مراقبت‌های پیشگیرانه دندانپزشکی مدرن را نداشتند، اغلب دارای تعدادی دندان پر شده هستند. در طول سال‌ها، این پرکردگی‌ها ممکن است ضعیف شده و تمایل به شکستگی و نشت در اطراف لبه‌ها داشته باشند. باکتری‌ها در این شکاف‌های کوچک تجمع می‌کنند و باعث تجمع اسید می‌شوند که پوسیدگی به وجود می‌آید. 

علت سوراخ شدن دندان در کودکان و بزرگسالان 

برخلاف آنچه عموم مردم فکر می‌کنند، پوسیدگی دندان فقط برای کودکان نیست، بلکه بیماری است که بزرگسالان نیز از آن رنج می‌ببرند. در ادامه چند علت سوراخ شدن دندان را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

• نوشیدنی‌ها و غذاهای خاصی که به دندان شما می‌چسبند

تمام غذاهایی که علاوه بر مواد قندی حاوی نشاسته هستند تا حد زیادی به تولید پلاک دندانی کمک می‌کنند. مواد غذایی مانند عسل، کشمش، غلات یا نان می‌توانند به دندان‌ها آسیب برساند و منجر به ایجاد حفره و سوراخ در دندان شوند.

• مصرف مکرر قندها

شیرینی‌ها مقصر اصلی اکثر موارد پوسیدگی دندان هستند. زیرا اسید موجود در این مواد مدت بیشتری در دهان می‌ماند و به دندان‌ها آسیب می‌رساند.

• خشکی دهان

خشکی دهان علت سوراخ شدن دندان در بزرگسالان است. به این دلیل که برخی داروها و بیماری‌ها می‌توانند باعث کمبود بزاق شوند که در نهایت به دندان‌های ما آسیب می‌رساند.

• عدم مصرف آب با فلوراید

این توصیه ممکن است شما را شگفت زده کند، اما واقعیت این است که در بسیاری از مناطق جهان کیفیت آب آشامیدنی، با سیستم‌های توزیع حاوی فلوراید، به سلامت دهان کمک می‌کند زیرا باعث محافظت از مینای دندان می‌شود. در حال حاضر برخی از آب‌های معدنی نیز دارای فلوراید هستند.

• عقب رفتن لثه

در این موارد باید مراقبت ویژه ای داشته باشیم، زیرا در صورت جمع شدن و عقب رفت لثه، پلاک‌ در نزدیکی ریشه دندان ظاهر می‌شود. خطر اینجاست که این ناحیه توسط مینا محافظت نمی‌شود. به همین دلیل به سرعت دندان خراب و سوراخ خواهد شد. 

• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان 

نحوه، زمان و میزان مسواک زدن، کلید پیشگیری از پوسیدگی دندان است. به عنوان یک توصیه اساسی، به مسواک زدن بلافاصله بعد از هر وعده غذایی فکر کنید. حتی اگر آن را بلعیده باشید، اثرات آن را بر روی دندان شما باقی خواهند ماند. 

مراحل پوسیدگی دندان 

شایع ترین علت پوسیدگی دندان تجمع پلاک دندانی است، که اغلب در صورتی اتفاق می‌افتد که فرد دندان‌های خود را به طور مکرر یا به درستی مسواک نزند. هنگامی‌که این پلاک با غذاها و نوشیدنی‌های شیرین برخورد می‌کند، باکتری‌ها کربوهیدرات‌های مصرف شده را به انرژی تبدیل کرده و در این فرآیند اسید تولید می‌شود. این اسید سطح دندان شما را می‌شکند و سوراخ یا حفره به وجود می‌آید. 

سپس این حفره‌ها به پلاک‌ها و باکتری‌های بیشتری اجازه می‌دهند تا به سطح عاج (ماده نرم تر، کمتر محافظت شده و شبیه استخوان) زیر مینای دندان شما برسند. مراحل پوسیدگی دندان بعد از این کار سریعتر می‌شود، زیرا عاج به اندازه مینای دندان قوی نیست.

اگر در این مرحله به دنبال درمان پوسیدگی دندان نباشید، باکتری‌ها می‌توانند وارد پالپ دندان شما شوند. پالپ مرکز دندان شماست که حاوی اعصاب و عروق خونی است. هنگامی‌که اعصاب شما در معرض باکتری قرار می‌گیرند، معمولا باعث درد در دهان می‌شود. همچنین می‌تواند باعث ایجاد آبسه در پالپ شود. اگر عفونت به استخوان سرایت کند، ممکن است در آنجا نیز با آبسه دیگری مواجه شوید.

راه‌های جلوگیری از پوسیدگی دندان 

• دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
• روزانه بین دندان‌های خود را با نخ دندان یا پاک کننده بین دندانی تمیز کنید.
• وعده‌های غذایی مغذی و متعادل بخورید و میان وعده را محدود کنید.
• با دندانپزشک خود در مورد استفاده از فلوراید مکمل، که دندان‌های شما را تقویت می‌کند مشورت کنید. همچنین در مورد استفاده از سیلانت‌های دندانی (یک پوشش محافظ پلاستیکی) که روی سطوح جویدنی دندان‌های عقبی (جایی که اغلب پوسیدگی شروع می‌شود) قرار داده می‌شود تا از آنها در برابر پوسیدگی محافظت کند، صحبت کنید.
• برای تمیز کردن حرفه ای و معاینه دهان به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

علائم پوسیدگی دندان چیست؟

علائم پوسیدگی دندان ممکن است قبل از هر گونه درد ظاهر شود. با این حال، هر چه بیشتر باقی بماند و پوسیدگی بیشتر شود، این علائم برجسته تر می‌شوند و احتمال ناراحتی افزایش می‌یابد. در ادامه برخی از علائم سوراخ شدن دندان را با هم بررسی می‌کنیم. 

• دندان درد یا دردهایی که بدون هیچ دلیلی ایجاد می‌شوند.
• افزایش حساسیت دندان
• دردهای شدید هنگام خوردن یا نوشیدن غذاهای سرد و گرم
• درد هنگام گاز گرفتن مواد غذایی
• سوراخ‌ها، فرورفتگی‌ها یا حفره‌های قابل مشاهده در دندان‌ها
• لکه‌های قهوه ای، سیاه، سفید یا خاکستری روی دندان‌ها
• مزه‌های ناخوشایند در دهان 
• بوی بد دهان

اگر این علائم، به خصوص بیش از یک مورد را همزمان تجربه می‌کنید، لطفا در اسرع وقت با دندانپزشک تماس بگیرید. 

روش‌های درمان پوسیدگی دندان

روش‌های خلاص شدن از شر پوسیدگی دندان بسته به اینکه آسیب در مراحل اولیه باشد یا خیر متفاوت است. مراحل اولیه پوسیدگی دندان قبل از ظهور حفره‌ها اتفاق می‌افتد. بنابراین می‌توان با موارد زیر آنها را درمان کرد:

• کاهش مصرف غذاها و نوشیدنی‌های شیرین
• مسواک زدن دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید 
• در مراحل اولیه فلوراید تراپی کمک زیادی به معکوس کردن روند سوراخ شدن دندان می‌کند. 

در مراحل پیشرفته تر که پوسیدگی شدید شده باشد درمان‌های زیر انجام می شود.

• روکش‌ها: اگر دندان مقدار زیادی برای حذف پوسیدگی تراشیده شو به طوری که ساختار خود را از دست بدهد روی آن را کلاهک کامل یا روکش می کشند. 
• پرکردگی‌ یا ترمیم دندان: برای پر کردن جای خالی دندان تراشیده شده به کار می رود. در آن‌ها پوسیدگی دندان برداشته شده و سوراخ پر می‌شود یا دندان پوشانده می‌شود.

• عصب کشی: اگر باکتری به پالپ دندان شما گسترش یافته باشد، ممکن است مورد نیاز باشد.
• کشیدن تمام یا بخشی از دندان، که در صورت عدم امکان ترمیم یا عصب کشی اتفاق می‌افتد.

اگر پوسیدگی آنقدر گسترش یافته است که مجبور به کشیدن دندان شویم، می‌توانیم از پروتزهای جزئی، بریج و ایمپلنت‌های دندانی برای جایگزینی دندان یا بخشی از دندان از دست رفته استفاده کنیم. لازم نیست برای انجام این روش‌ها نگران و عصبی باشید، دندانپزشکان کاری می‌کنند که احساس راحتی کنید. در عین حال به شما کمک می‌کنند لبخندی را که ممکن است در زمان پوسیدگی دندان آن را پنهان کرده باشید را بازیابید.

حساسیت دندان چیست؟

اگر به هر دلیلی مینای دندان شروع به ساییدگی یا فرسایش کند، عاج دندان شما نمایان می‌شود.کامپوزیت در رشت هنگامی که این اتفاق می‌افتد، سیگنال‌های عصبی به ریشه دندان و از آنجا به مغز می‌رسند. در این حالت چیزهایی مانند خوردن بستنی یا نوشیدنی‌های گرم که معمولاً واکنشی ایجاد نمی‌کنند، می‌توانند ناگهان باعث درد شوند. این درد معمولا به حساسیت دندانی شناخته می‌شود. 

دلایل ایجاد حساسیت دندان چیست؟

برخی از عوامل در زندگی روزانه باعث به وجود آمدن درد‌ها و حساسیت دندانی می‌شود. در ادامه برخی از این عوامل حساسیت زا را با هم بررسی می‌کنیم. 

1. مسواک زدن با قدرت زیاد می‌تواند باعث ایجاد حساسیت دندان شود

با ذوق زیاد و با فشار مسواک نزنید. گاهی اوقات حساسیت دندان از مسواک زدن با نیروی زیاد یا استفاده از مسواک با موهای سفت ناشی می‌شود. با گذشت زمان، لایه‌های محافظ دندان‌ها را فرسوده می‌شوند و لوله‌ها یا کانال‌های توخالی میکروسکوپی که به اعصاب دندانی شما منتهی می‌شوند، در معرض دید قرار می‌گیرند.
هنگامی که این لوله‌ها در معرض گرما، سرما، غذاهای اسیدی یا چسبنده قرار می‌گیرند، حساسیت و ناراحتی دندان ایجاد می‌شود. ساده ترین راه حل این است که به سراغ مسواک با موهای نرم تر بروید و مسواک زدن را ملایم تر انجام دهید.

2. خوردن غذا‌های اسیدی می‌تواند به دندان آسیب برساند

اگر مسیرهای اعصاب دندان شما قابل دیدن باشد، غذاهای اسیدی مانند سس گوجه فرنگی، لیمو، گریپ فروت، کیوی و ترشی می‌توانند باعث درد شوند. به همین دلیل پرهیز از این غذاها می‌تواند به شما در جلوگیری از هرگونه ناراحتی دندان کمک کند.

3. دندان قروچه باعث ایجاد حساسیت دندان می‌شود

با وجود آنکه مینای دندان قوی ترین ماده در بدن است، ساییدن دندان‌ها می‌تواند مینای دندان را از بین ببرد. با دندانپزشک خود صحبت کنید تا به شما محافظ دندان بدهد. با استفاده از این محافظ سیلیکونی که با توجه به اندازه دهان شما ساخته شده از آسیب رساندن به دندان‌هایتان جلوگیری می‌شود. 

4. استفاده از خمیر دندان‌های حاوی سفید کننده‌های دندان

افرادی که از خمیر دندان سفید کننده استفاده می‌کنند در معرض ایجاد حساسیت دندان قرار می‌گیرند. برای ساخت این خمیر دندان‌ها از مواد شیمیایی زیادی استفاده می‌شود که ممکن است دندان‌ها به آن واکنش نشان داده و دچار حساسیت دندان شوید. اگر خمیر دندان شما حاوی مواد سفید کننده است، سعی کنید کمتر از آن استفاده کنید و بیشتر از خمیر دندان‌های حاوی فلوراید استفاده کنید.

5. دهانشویه‌های حاوی مواد اسیدی به دندان آسیب می‌رساند

افرادی که از دهانشویه زیاد استفاده می‌کنند در معرض ایجاد حساسیت دندانی قرار می‌گیرند. مانند خمیر دندان سفیدکننده، برخی از دهان شویه‌ها حاوی الکل و سایر مواد شیمیایی هستند که می‌توانند دندان‌های شما را حساس تر کنند. به خصوص اگر عاج دندان شما ضعیف باشد. می‌توانید دهانشویه‌های خنثی که حاوی فلوراید است را امتحان کنید. در غیر این صورت بهتر است از دهانشویه صرف نظر کرده و بیشتر از نخ دندان و مسواک کمک بگیرید. 

6. بیماری لثه باعث ایجاد حساسیت دندان می‌شود

بیماری لثه یکی از عوامل ایجاد حساسیت دندان است. عقب‌رفتن لثه‌ها که با افزایش سن خیلی شایع می‌شود (به‌خصوص اگر بهداشت دندان‌های خود را رعایت نکرده باشید)، می‌تواند باعث حساسیت دندان‌ها شود. اگر مشکل بیماری لثه یا التهاب لثه باشد، دندانپزشک شما برنامه‌ای برای درمان بیماری ارائه می‌دهد. پس از بهبود لثه‌ها حساسیت دندان نیز تا حدودی از بین خواهد رفت. 

7. پلاک روی دندان‌ها می‌تواند حساسیت ایجاد کند

پلاک بیش از حد روی دندان‌ها از عوامل ایجاد حساسیت دندان است. هدف از نخ دندان کشیدن و مسواک زدن از بین بردن پلاک‌هایی است که بعد از غذا خوردن ایجاد می‌شود. تجمع بیش از حد پلاک می‌تواند باعث از بین رفتن مینای دندان شود. دندان‌های شما می‌توانند حساس‌تر شوند، زیرا محافظتی که مینا از دندان‌ها داشته از بین رفته است. راه حل این مشکل مراقبت‌های روزانه از دندان است. هر شش ماه یک بار یا در صورت لزوم بیشتر به دندانپزشک خود برای جرم گیری و معاینه مراجعه کنید.

8. درمان ریشه یا هر عملی بر روی دندان‌ها ممکن است حساسیت ایجاد کند

اگر به تازگی روی دندان خود عمل دندانپزشکی انجام داده اید احتمال ایجاد حساسیت دندانی زیاد است. معمولاً بعد از درمان کانال ریشه، کشیدن دندان یا قرار دادن تاج، حساسیت ایجاد می‌شود. اگر علائم پس از مدت کوتاهی ناپدید نشدند، باید دوباره به دندانپزشک خود مراجعه کنید. احتمال اینکه دندان شما عفونت کرده باشد زیاد است.

9. ترک دندان عامل ایجاد حساسیت دندان

دندان شکسته یا ترک خورده می‌تواند باعث دردی شود که فراتر از حساسیت دندان است. دندانپزشک شما باید دندان شما را معاینه کند و در مورد روش درمانی مناسب مانند گذاشتن روکش یا کشیدن تصمیم بگیرد.

10. پوسیدگی در دندان‌های پر شده قدیمی می‌تواند باعث ایجاد حساسیت شود

با افزایش سن، پرکردگی‌ها ضعیف شده و در لبه‌های آن شکستگی ایجاد می‌شود. تجمع باکتری‌ها در این شکاف‌های کوچک آسان است. این باکتری‌ها باعث تجمع اسید و تجزیه مینای دندان می‌شوند. در صورت مشاهده این نوع حساسیت دندانی حتما به دندانپزشک خود مراجعه کنید. در بیشتر موارد، دوباره قسمت‌های خراب را می‌تراشند و دندان را پر می‌کنند.

آیا حساسیت دندان درمان می‌شود؟

حساسیت دندان قابل درمان است. گاهی با استفاده از خمیر دندان‌های ضد حساسیت درد شما به سرعت خوب می‌شود و گاهی نیاز به درمان‌های دیگر دارید. اما اگر حساسیت شما شدید بود و با راه‌های ساده و خانگی از بین نرفت حتماً برای معاینات بیشتر به دندانپزشک خود مراجعه کنید. تنها با یک ویزیت، دندانپزشک می‌تواند علت ایجاد حساسیت و بهترین راه حل برای از بین بردن عامل ایجاد حساسیت را مشخص کند.

راه‌های پیشگیری از حساسیت مجدد دندان

برای جلوگیری از عود مجدد حساسیت دندان، دندان‌های خود را دو بار در روز با مسواک نرم و خمیر دندان حاوی فلوراید و نخ دندان مسواک بزنید. به جای شستشوی شدید یا خشن ضربه‌های ملایم وارد کنید و از خمیر دندان سفید کننده استفاده نکنید. اگر دندان قروچه می‌کنید، از دندانپزشک خود در مورد محافظ دهان بپرسید. دندان قروچه می‌تواند باعث شکستگی دندان و ایجاد حساسیت شود.

همچنین در زمان خوردن یا نوشیدن غذاها و نوشیدنی‌های اسیدی مانند نوشابه‌های گازدار و مرکبات مراقب باشید که همگی می‌توانند به مرور زمان مقادیر کمی از مینای دندان را از بین ببرند. هنگامی که مایعات اسیدی می‌نوشید، از نی استفاده کنید تا تماس با دندان‌های خود را محدود کنید. پس از خوردن یا نوشیدن یک ماده اسیدی، آب بنوشید تا سطح اسید در دهانتان متعادل شود.

چگونه می‌توانیم حساسیت دندان را درمان کنیم؟

وقتی دندان‌های حساسی دارید، کار‌های خاصی مانند مسواک زدن، خوردن و آشامیدن می‌تواند باعث درد موقت، ناگهانی و تیز در دندان‌های شما شود. دندان‌های حساس معمولاً نتیجه ساییدگی مینای دندان یا نمایان شدن ریشه دندان هستند. با این حال، گاهی اوقات ناراحتی دندان توسط عوامل دیگری مانند حفره، ترک، پرکردگی قدیمی یا بیماری لثه ایجاد می‌شود.

اگر دندان‌های حساس شما را اذیت می‌کند، به دندانپزشک خود مراجعه کنید. او می‌تواند علل زمینه‌ای دندان درد شما را شناسایی و درمان کند. بسته به شرایط، دندانپزشک شما ممکن است کار‌های زیر را توصیه کند:

https://drshamsdentist.com/%D9%85%D8%AA%D8%AE%D8%B5%D8%B5-%D8%A7%DB%8C%D9%85%D9%BE%D9%84%D9%86%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

• اگر حساسیت دندان شما خفیف است، می‌توانید درمان‌های دندانپزشکی بدون نسخه را امتحان کنید. این خمیردندان‌ها هیچ ماده تحریک کننده‌ای ندارند. همچنین دارای مواد ضد حساسیت هستند که جلوی مخابره درد به عصب دندان را می‌گیرند. 
• گاهی فلوراید تراپی برای کاهش درد مناسب است. برای این کار دندانپزشک به دندان‌های حساس فلوراید می مالند. گاهی نیاز است با توجه به دستورات پزشک این کار را در خانه نیز انجام دهید. 
• برای درمان حساسیت دندان از باندینگ نیز استفاده می‌شود. گاهی اوقات، دندان‌های حساس را می‌توان با انجام رزین باندینگ روی سطوح حساس ریشه درمان کرد. ممکن است این کار نیاز به بی حسی موضعی داشته باشد.
• اگر ریشه دندان شما بافت لثه را از دست داده باشد، می‌توان مقدار کمی از بافت لثه را از جای دیگری در دهان گرفته و به محل آسیب دیده پیوند زد. این روش می‌تواند از ریشه‌ها محافظت کرده و حساسیت را کاهش دهد.
• اگر دندان‌های حساس شما درد شدید داشت و درمان‌های مختلف روی آن اثر نداشت امکان دارد درمان ریشه را پیشنهاد کنند. روشی که برای درمان مشکلات در هسته نرم دندان (پالپ دندان) استفاده می‌شود. اگرچه ممکن است این روش درمانی کمی عجیب به نظر برسد، اما موفق ترین روش برای از بین بردن علل ایجاد حساسیت دندان است.

• تعریف شرکت تجاری

شرکت تجاری شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای فعالیت های تجاری و به منظور کسب درآمد و تقسیم بین آن ها ،اموزش پلمپ دفاتر تحت عنوان یکی از شرکت های مذکور در قانون تجارت ، تشکیل و ثبت می شود.

• انواع شرکت های تجاری

شرکت های تجاری به انواع ذیل تقسیم می شوند :
1. شرکت سهامی عام ؛
2. شرکت سهامی خاص ؛
3. شرکت با مسئولیت محدود ؛
4. شرکت تضامنی ؛
5. شرکت نسبی ؛
6. شرکت مختلط سهامی ؛
7. شرکت مختلط غیر سهامی .
یادآوری می شود که همه شرکت های تجاری ؛ دارای شخصیت حقوقی بوده و یک شخص حقوقی محسوب می شوند.
1. شرکت سهامی عام
شرکت سهامی عام ، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. تعداد سهامداران شرکت سهامی عام باید حداقل پنج نفر باشد. در شرکت های سهامی عام ، به هنگام تاسیس ، قسمتی از سرمایه را خود موسسان تامین می کنند و قسمتی دیگر از طریق فروش سهام به مردم تامین می شود. سرمایه اولیه شرکت در موقع تاسیس باید حداقل پنج میلیون ریال باشد . در تمام مدت فعالیت شرکت نیز میزان سرمایه نباید از این مبلغ کمتر شود ؛ در غیر این صورت هر ذی نفعی می تواند انحلال آن را ( با رعایت شرایط ماده 5 لایحه اصلاحی ) از دادگاه درخواست کند. برای تاسیس شرکت سهامی عام ، موسسان آن باید حداقل بیست درصد سرمایه را خود تعهد کنند و لااقل سی و پنج درصد مبلغی را که تعهد کرده اند ، نقداَ در حسابی که به نام شرکت در شرف تاسیس در یکی از بانک ها افتتاح کرده اند ، بسپارند.
آورده های موسسان ممکن است نقدی و غیر نقدی باشد. آورده غیر نقدی مخصوص موسسان است. خریداران سهام باید بهای آن ها را نقداَ بپردازند ؛ منتها پرداخت یکجای تمام بهای سهام الزامی نیست ؛ ولی نباید مبلغ پرداخت شده در موقع خرید سهام کم تر از سی و پنج درصد مبلغ اسمی هر سهم باشد. آورده های غیر نقدی موسسان باید تماماَ ارزیابی و تسلیم شود.
لازم است بلافاصله قبل از نام شرکت یا بعد از آن ،  عنوان " شرکت سهامی عام " در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود. شرکت دارای اساسنامه و ارکان سه گانه ، یعنی مجامع عمومی ( عادی و فوق العاده ) ، هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان و نیز مدیر عامل است. مجمع عمومی موسس در بدو تاسیس شرکت ، هیئت مدیره را از بین صاحبان سهام انتخاب می کند و بعداَ مجمع عمومی عادی عهده دار این کار است. تعداد اعضای هیئت مدیره نباید از پنج نفر کمتر باشد. مدت مدیریت مدیران ، در اساسنامه تعیین می شود ؛ لیکن این مدت نباید از دو سال تجاوز کند. مدیر عامل را هیئت مدیره انتخاب می کند. مجمع عمومی موسس در بدو تاسیس شرکت ، بازرس یا بازرسان را برای مدت یک سال از بین سهامداران یا خارج آن ها برمی گزیند. و بعداَ این کار بر عهده مجمع عمومی عادی قرار می گیرد. در حوزه هایی که وزارت امور اقتصادی و دارایی اعلام می کند ، بازرس یا بازرسان حتماَ باید از میان اشخاصی باشند که نام آن ها در فهرست رسمی بازرسان شرکت ها درج شده است. هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان ، علاوه بر اعضای اصلی ، علی البدل نیز باید داشته باشند.
در شرکت سهامی عام مبلغ اسمی هر سهم نباید از ده هزار ریال بیشتر باشد. در مجامع عمومی ، هر سهم یک رای دارد. شرکت سهامی عام می تواند تحت شرایطی اوراق قرضه منتشر کند. دارندگان اوراق قرضه ، در اداره امور شرکت هیچ گونه دخالتی ندارند و فقط طلبکار شرکت محسوب می شوند. سهام شرکت سهامی عام قابل معامله در بازار بورس است .
2. شرکت سهامی خاص
شرکت سهامی خاص، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی آنان است. تعداد سهامداران شرکت سهامی خاص نباید از سه نفر کمتر باشد.
لازم است بلافاصله قبل از نام شرکت یا بعد از آن عنوان " شرکت سهامی خاص " در تمام اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های آن به طور روشن و خوانا نوشته شود.
سرمایه اولیه شرکت در موقع تاسیس نباید از یک میلیون ریال کمتر باشد. تمام سرمایه شرکت سهامی خاص را ( برخلاف شرکت سهامی عام ) باید خود موسسان تامین کنند که ممکن است به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد. پرداخت نقدی نباید کمتر از 35 درصد بهای کل سهام باشد ، میزان سرمایه آن نباید از مبلغ یک میلیون ریال کمتر شود. در مدت فعالیت شرکت ، میزان سرمایه آن نباید از مبلغ یک میلیون ریال کمتر شود والا هر ذی نفعی می تواند انحلال آن را ( با رعایت شرایط ماده 5 لایحه اصلاحی ) از دادگاه درخواست کند. شرکت سهامی خاص دارای اساسنامه و ارکان سه گانه ، یعنی مجامع عمومی ( عادی و فوق العاده ) هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان ، مرکب از اصلی و علی البدل و نیز مدیر عامل است. در مجامع عمومی هر سهم یک رای دارد. در بدو تاسیس، مجمع عمومی موسس و بعداَ مجمع عمومی عادی، مدیران را از بین سهامداران و بازرس یا بازرسان را از بین سهامداران یا از خارج انتخاب می کند. مدت مدیریت نباید از دو سال تجاوز کند. مدت بازرسی نیز یک سال مالی است. مدیر عامل را هیئت مدیره تعیین می کند. منافع شرکت به نسبت سهام، بین سهامداران تقسیم می شود. یادآوری می کنیم که شرکت سهامی خاص نمی تواند اوراق قرضه منتشر کند . اصولاَ سهام آن قابل معامله در بازار بورس نیست.
3. شرکت با مسئولیت محدود
شرکت با مسئولیت محدود یکی دیگر از شرکت های سرمایه است و در آن مانند دو شرکت سرمایه دیگر ( شرکت های سهامی عام و خاص ) ، مسئولیت شرکا در برابر طلبکاران شرکت ، محدود به میزان سرمایه ای است که در شرکت دارند و جوابگوی طلب طلبکاران شرکت ، فقط دارایی شرکت است.
شرکت با مسئولیت محدود ، بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود. در اسم شرکت باید عبارت " با مسئولیت محدود " حتماَ قید شود ، در غیر این صورت به تصریح قانون تجارت ، در مقابل اشخاص ثالث ، شرکت تضامنی محسوب خواهند شد و در نتیجه شرکای شرکت در برابر بدهی های آن متضامناَ مسئول خواهند بود. ضمناَ اسم هیچ کدام از شرکا نباید به همراه نام شرکت آورده شود والا شریکی که اسم او قید شده است ، در مقابل اشخاص ثالث ، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.
سرمایه شرکا ممکن است نقدی یا غیر نقدی باشد و لازم است که تمام سرمایه نقدی پرداخت شود و تمام سهم الشرکه غیر نقدی قیمت گذاری و تسلیم شود. سرمایه شرکت با مسئولیت محدود را نمی توان به سهام تقسیم کرد ؛ همچنین سهم الشرکه شرکا را نیز نمی توان به شکل اوراق تجاری قابل انتقال درآورد. سهم الشرکه قابل انتقال به غیر نیست ، مگر با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد و اکثریت عددی نیز داشته باشند ؛ و انتقال وقتی واجد اعتبار است که به موجب سند رسمی صورت گیرد. اداره امور شرکت بر عهده مدیر یا مدیرانی است که شرکا آن ها را از بین خود یا از خارج، برای مدت محدود یا نامحدود انتخاب می کنند. هر یک از شرکا به نسبت سهم الشرکه ای که در شرکت دارد ، دارای رای است ؛ مگر اینکه اساسنامه ، ترتیب دیگری پیش بینی کرده باشد. تقسیم منافع شرکت بین شرکا به نسبت سرمایه آن هاست ؛ مگر اینکه اساسنامه مقررات دیگری را در این باره تعیین کرده باشد. برای شرکت با مسئولیت محدود ، هر گاه تعداد شرکای آن دوازده نفر یا کمتر باشند ، بازرسی پیش بینی نشده است ، ولی اگر تعداد شرکا سیزده نفر یا بیشتر باشد ، هیئتی به نام هیئت نظار ، مرکب از سه نفر عضو تشکیل می شود. مدت عضویت در هیئت نظار یک سال است.
4. شرکت تضامنی
شرکت تضامنی، شرکتی است که تحت اسم مخصوص برای امور تجاری، بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی های شرکت کافی نباشد ، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام بدهی های شرکت است. هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد ، در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
در نام شرکت ، عبارت " شرکت تضامنی " و لااقل اسم یکی از شرکا باید ذکر شود. به علاوه در صورتی که نام شرکت مشتمل بر نام تمام شرکا نباشد ، بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است ، کلماتی از قبیل " و شرکا"  یا " و برادارن " باید قید شود.
مادام که شرکت تضامنی منحل نشده است ، بدهیهای آن را باید از خود شرکت مطاله کرد ؛ یعنی قبل از انحلال ، دارایی خود شرکت وثیقه طلب طلبکاران آن است و پس از انحلال، نخست دارایی شرکت بین طلبکاران وی تقسیم می شود. اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام طلب طلبکاران کافی نباشد، آن ها می توانند برای گرفتن باقیمانده طلب خود به شرکا مراجعه کنند و آن را از دارایی شخصی آن ها وصول کنند؛ بنابراین دارایی شرکت تضامنی، حایل بین طلبکاران شرکت و دارایی شرکاست و تا وقتی که شرکت تضامنی منحل نشود و پس از انحلال و پرداخت طلب طلبکاران طلبی باقی نماند ، طلبکاران شرکت حق مراجعه به شرکا را ندارند. طلبکاران برای وصول باقیمانده مذکور می توانند به اختیار خود به هر یک از شرکا منفرداَ یا به دو یا چند و یا همه آن ها مجتمعاَ مراجعه و علیه آن ها در دادگاه اقامه دعوی کنند. در هر حال هیچ یک از شرکا حق ندارد به استناد اینکه میزان باقیمانده بدهی شرکت از میزان سرمایه او در شرکت ، تجاوز می کند از پرداخت بدهی مذکور خودداری کند و استناد وی در دادگاه مسموع نخواهد بود. هر قراری که بین شرکا برخلاف این نرتیب گذاشته شده باشد ، در مقابل طلبکاران شرکت باطل است ؛ زیرا اصل تضامن جزء ذات شرکت تضامنی و از مقررات آمره قانونی است و قرارهای شخصی شرکا نمی تواند آن را برهم زند ؛ ولی چنین قرارهایی در روابط بین شرکا لازم الرعایه است ؛ زیرا تعارضی با اصل فوق الاشعار ندارد. در رابطه بین شرکا ، مسئولیت هر یک از آن ها در پرداخت بدهی های شرکت ، به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند ، مشروط بر اینکه شرکا در بین خود قرار دیگری نگذاشته و ترتیب دیگری اتخاذ نکرده باشند. در هر حال هر گاه احدی از شرکا یا بعضی از آن ها طلب طلبکاران شرکت را بپردازد، می تواند به هر کدام از شرکای دیگر مراجعه کند و قسمتی از پرداختی خود را به نسبت سرمایه ای که وی در شرکت دارد از او وصول کند.
سرمایه شرکا ممکن است نقدی و غیر نقدی باشد. شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی، تقویم و تسلیم شده باشد. هیچ یک از شرکا نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند ، مگر اینکه تمام شرکا به این امر رضایت دهند. امور شرکت را مدیر یا مدیرانی اداره می کنند که شرکا آن ها را از بین خود یا از خارج انتخاب می کنند. تقسیم منافع شرکت بین شرکا و حق رای شرکا در امور مربوط به شرکت ، به نسبت سهم الشرکه ای است که در شرکت دارند، مگر اینکه شرکتنامه ترتیب دیگری را اتخاذ کرده باشد. مسئولیت مدیر یا مدیران شرکت تضامنی در مقابل شرکا همان مسئولیتی است که وکیل در مقابل موکل دارد.
5. شرکت نسبی
شرکت نسبی یکی دیگر از شرکت های شخصی است که با اتکا بر شخصیت و اعتبار شرکا تشکیل شده ، فعالیت می کند. در تعریف شرکت نسبی می توان گفت : شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری، در تحت اسم مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکا در برابر بدهی های شرکت به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته است ، بنابراین هر گاه دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی های آن کافی نباشد ، هر یک از شرکا بر خلاف شرکت تضامنی، مسئول پرداخت تمام باقیمانده آن نیست بلکه به نسبت سرمایه ای که در شرکت دارد، مسئول پرداخت است. در شرکت نسبی نیز مانند شرکت تضامنی، دارایی شرکت حایل بین طلبکاران شرکت و دارایی شرکاست و تا وقتی شرکت منحل نشود و پس از انحلال و پرداخت طلب طلبکاران ، باقیمانده ای از طلب آن ها نماند ، طلبکاران شرکت حق مراجعه به شرکا را ندارند.
در نام شرکت نسبی ، عبارت " شرکت نسبی " و لااقل اسم یک نفر از شرکا باید ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر نام تمام شرکا نباشد ، بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است ، کلماتی از قبیل " و شرکا " یا " و براداران " باید قید شود. سرمایه شرکا ممکن است نقدی و غیر نقدی باشد.
شرکت نسبی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیر نقدی، تقویم و تسلیم شده باشد. منافع شرکت به نسبت سهم الشرکه که بین شرکا تقسیم می شود ، مگر آنکه شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر کرده باشد. همچنین حق رای شرکا به نسبت سرمایه آن هاست ، مگر اینکه شرکتنامه ترتیب دیگری را معین کند. در شرکت نسبی هیچ یک از شرکا جز با رضایت همه آن ها نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند. مدیریت شرکت بر عهده مدیرانی است که شرکا از بین خود یا از خارج انتخاب می کنند و مسئولیت آن ها در برابر شرکا مانند دمسئولیت مدیران شرکت تضامنی، همان مسئولیتی است که وکیل در برابر موکل دارد.
6. شرکت مختلط سهامیشرکت مختلط سهامی، شرکتی است که تحت اسم مخصوصی، بین یک عده شرکای سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود. شرکای سهامی کسانی هستند که سرمایه آن ها به صورت سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان سرمایه ای است که در شرکت دارند. شریک ضامن کسی است که سرمایه او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه بدهی هایی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. در صورت تعدد شریک ضامن ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران شرکت و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات شرکت تضامنی خواهد بود.
در نام شرکت باید عبارت " شرکت مختلط " و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود. بهتر است کلمه " سهامی " نیز در آن ذکر شود تا تمیز آن در بادی امر از شرکت مختلط دیگر ممکن باشد.
مدیریت شرکت مختلط سهامی، مخصوص به شریک یا شرکای ضامن است که می توانند خود ، مدیریت را بر عهده بگیرند و یا شخص یا اشخاص دیگری به عنوان مدیر شرکت تعیین کنند. در هر یک از شرکت های مختلط سهامی، هیئت نظار مرکب از لااقل سه نفر وجود دارد. اعضای هیئت باید از شرکا باشند و انتخاب آن ها با مجمع عمومی شرکاست. ترتیب انتخاب هیئت نظار و مدت آن در اساسنامه تعیین می شود و در هر حال اولین هیئت نظار برای یک سال انتخاب خواهد شد.
اعضای هیئت نظار دفاتر و صندوق و کلیه اسناد شرکت را بررسی و همه ساله گزارشی به مجمع عمومی تسلیم می کنند. هیئت نظار می تواند شرکای شرکت را برای تشکیل مجمع عمومی دعوت کند. می توان گفت که تعداد شرکای شرکت مختلط سهامی حداقل باید 4 نفر باشد ؛ زیرا بنا بر آنچه گفته شد ، در شرکت مختلط  سهامی حداقل وجود سه نفر از شرکا برای عضویت در هیئت نظار و یک نفر شریک ضامن برای مدیریت لازم است و طبق اصول کلی، مدیر شرکت نمی تواند عضو هیئت نظار که سمت بازرسی شرکت را دارد باشد.
7. شرکت مختلط غیر سهامی
شرکت مختلط غیر سهامی، شرکتی است که برای امور تجاری، در تحت اسم مخصوصی، بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود ، بدون انتشار سهام تشکیل می شود. شریک ضامن مسئول کلیه بدهی هایی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه ای است که در شرکت دارد.
در نام شرکت باید " شرکت مختلط " و لااقل اسم یکی از شرکای ضامن قید شود. بهتر است کلمه " غیر سهامی " نیز در آن ذکر شود تا تمیز آن از شرکت مختلط دیگر آسان باشد.

https://danasabt.ir/

هر گاه شریک ضامن بیش از یک نفر باشد ، مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران شرکت و روابط آن ها با یکدیگر ، تابع مقررات راجع به شرکت تضامنی خواهد بود. مدیریت شرکت مختلط غیر سهامی، مانند شرکت مختلط سهامی به عهده شریک یا شرکای ضامن است که می توانند مدیر یا مدیرانی برای شرکت تعیین کنند یا خود شخصاَ مدیریت شرکت را عهده دار شوند. تشکیل شرکت مختلط غیر سهامی، با دو نفر شریک ممکن است ؛ زیرا همان طور که در بالا گفته شد ، برای تشکیل آن یک نفر شریک ضامن و یک نفر شریک با مسئولیت محدود می تواند کافی باشد.

در میان بسیاری از عملیات آزمایشگاهی، اختلاط نیز یک عملیات ضروری است. هود شیمیایی همزن آزمایشگاهی در انواع مختلف به بازار عرضه می شود. بنابراین، بسیار مهم است که مناسب ترین مورد را برای کار خود، از نظر کیفی یا کمی انتخاب کنید. همزن های آزمایشگاهی از میله های مغناطیسی استفاده می کنند که وقتی با ظروف شیشه ای استاندارد برای استفاده در فرایندهای شیمیایی مختلف جفت شوند، بهترین عملکرد را دارند. علاوه بر این، یک صفحه داغ آزمایشگاهی که کار هم زدن و گرم کردن نمونه ها را هم زمان انجام می دهد نیز در این همزن یافت می شود.
انتخاب مناسب ترین همزن با توجه به کاربرد شما، اطمینان حاصل می کند که محلول های شما به طور بهینه هم زده می شوند. با توجه به تنوع مدل های همزن آزمایشگاه، برای تعیین اینکه کدام مدل برای فعالیت آزمایشگاهی شما مناسب است، زمان لازم صرف کنید .قبل از اینکه به مزایا و معایب کلی این دستگاه بپردازیم، بهتر است با انواع آن و مزیت هر یک آشنا شویم: 

انواع همزن آزمایشگاهی

همزن آزمایشگاه مینی: این نوع یک همزن کوچک است که فضای کمتری را اشغال می کند و از کنترل های الکترونیکی تشکیل شده است که به کاربر امکان می دهد سرعت را با دقت بیشتری تنظیم کند. در برابر مواد شیمیایی مضر در آزمایشگاه مقاوم است. تنظیم کننده سرعت در دستگاه حداکثر سرعت را کنترل می کند.
همزن آزمایشگاه با تایمر: همزن مغناطیسی با تایمر به خاموش شدن خودکار موتور پس از مدت زمان انتخاب شده کمک می کند. یک تایمر داخلی پس از گذشت مدت زمان از پیش انتخاب شده، همزن را خاموش می کند. سرعت به طور خودکار کاهش می یابد و حتی بار به طور خودکار حذف می شود.
همزن سنگین: همزن آزمایشگاه سنگین دارای مقاومت شیمیایی خوب، بسیار بادوام و همچنین دارای ظرفیت اختلاط بالایی است. آن ها می توانند بهترین انتخاب برای استفاده در آزمایشگاه و همچنین استفاده در تولید باشند. یک دستگاه مدیریت الکترونیکی داخلی وجود دارد که سرعت را به طور خودکار با توجه به بار تنظیم می کند.
همزن با باتری: می توان از آن ها در جاهایی که پریز برق وجود ندارد، استفاده کرد. آن ها عمدتا در انکوباتورها استفاده می شوند و از پایه های لاستیکی، دستگیره کنترل سرعت و غیره تشکیل شده اند.
همزن آزمایشگاه توربین با هوا: همزن مغناطیسی توربین هوا یک ابزار ایده آل برای هم زدن مایع تا 1 لیتر است. همزن از منبع هوای کم فشار برای تغذیه این همزن مغناطیسی استفاده می کند. جنبه مهم آن همزن مغناطیسی این است که خطر جرقه ناشی از منابع الکتریکی را از بین می برد.

مزایا:

در هر آزمایشگاهی، داشتن تجهیزاتی برای کمک به شما در انجام کارهای خاص مهم است. مزیت مهم دیگر این است که در زمان شما صرفه جویی می کند. استفاده از همزن دارای چندین مزیت است که در آزمایشگاه ها بسیار مفید است. برخی از مزایای آن عبارتند از:

• استانداردهای تمیز کردن بالا: بهداشت و نظافت از مهم ترین عوامل در هر آزمایشگاه است. به همین دلیل، استفاده از همزن با هوا برای رعایت استانداردهای پاکیزگی مهم است.
• مخلوط کردن درست مواد: در آزمایشگاه اکثر مواد باید یک فرآیند اختلاط کامل را طی کنند. استفاده از میکسر آزمایشگاهی در به دست آوردن یک مخلوط همگن کمک می کند.
• بهبود عملکرد: استفاده از میکسر آزمایشگاهی کارایی را بهبود می بخشد و فرایند را ساده می کند. زمان بسیار مهم است و هر چه زمان بیشتری صرفه جویی کنید، پول بیشتری پس انداز کرده و درآمد خود را به حداکثر خواهید رساند.
• حداکثر انعطاف پذیری: انعطاف پذیری دستگاه به شما امکان می دهد انواع مختلفی از محصولات را توسعه دهید. این محصولات ممکن است شامل امولسیون ها، سوسپانسیون ها، لیزول و محصولات گرانولی باشد.
• افزایش مستقیم مقیاس: سادگی در اندازه گیری نیز سهولت کار را نشان می دهد.
• ایمنی: کاربرد همزن آزمایشگاه ایمنی فرد را در برابر مواد خطرناک و خورنده تضمین می کند. 
• دیگر مزیت استفاده از همزن آزمایشگاهی این است که می توان از آن برای مدت طولانی بدون هیچ مشکلی استفاده کرد.
• استفاده از میکسر آزمایشگاهی روش کارآمدتری برای مخلوط کردن محلول های مختلف ارائه می دهد.
• همزن های آزمایشگاهی توسط دانشمندان و شیمیدانان هنگام انجام آزمایشات در آزمایشگاه های خود استفاده می شود.

معایب 

• میکسر آزمایشگاهی را نمی توان در دماهای بسیار بالا استفاده کرد، زیرا پوشش محافظ میله های همزن از بین می رود.
• حجم بسیار زیادی از مایعات را نمی توان به درستی هم زد.
• همچنین مایعات چسبناک یا سوسپانسیون های غلیظ را نمی توان به خوبی هم زد.
• هزینه بالای آن
   

معایب همزن صفحه داغ

اندازه میله مغناطیسی باید بارها و بارها بر اساس ماهیت محلول تغییر کند.
اندازه نوار محدود است. از این رو، دستگاه را فقط می توان برای آزمایشات در مقیاس کوچک استفاده کرد.

کاربردهای میکسر آزمایشگاهی

می توانید در چندین موقعیت از میکسر آزمایشگاهی استفاده کنید. در اینجا برنامه هایی وجود دارد که به میکسر آزمایشگاهی نیاز دارند:
صنعت مواد شوینده: برای تهیه پاک کننده، باید تعدادی انواع مختلف مواد را با هم مخلوط کنید. با انجام تست های آزمایشگاهی با میکسر آزمایشگاهی می توانید به این امر دست یابید. پس از آن می توانید با همان فرمول ها و تولید انبوه مواد شوینده اقدام کنید.
صنعت داروسازی: فارماکولوژی نیز در نتیجه اختلاط انواع مختلف مواد شکل می گیرد. با کمک همزن آزمایشگاهی می توانید این مواد را به خوبی مخلوط کنید تا محلول دارویی یکدستی به دست آید.
صنعت تولید مصالح ساختمانی: مصالح ساختمانی مانند سیمان برای دستیابی به غلظت خوب نیاز به اختلاط دقیق دارند.
صنعت معدن: در صنعت معدن نیاز به استفاده از میکسر آزمایشگاهی وجود دارد. همزن های دو شفت برای این منظور مناسب اند. این دستگاه به شما امکان می دهد مواد معدنی را مخلوط کنید.
صنایع شیمیایی: مواد شیمیایی بسیار حساس هستند و برای مخلوط کردن محلول های مختلف به یک میکسر نیاز دارید. همزن آزمایشگاه از شما در برابر خوردگی شیمیایی محافظت کرده و استفاده از آن را ایمن می کند. برای دستیابی به یک مخلوط یکنواخت از مواد شیمیایی، باید از انواع خاصی از مخلوط کن استفاده کنید.
https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%86%d8%a7%d8%b1/

صنعت آرایشی و بهداشتی: برای دستیابی به مخلوطی یکنواخت از لوازم آرایشی باید از میکسر آزمایشگاهی استفاده شود. صنعت آرایشی و بهداشتی برای مخلوط کردن نمونه هایی از مواد تشکیل دهنده خود به یک میکسر آزمایشگاهی متکی است.

شرکت نسبی ، مانند شرکت تضامنی ، جزو شرکت های شخص محسوب می شود زیرا هر یک از شرکا، پلمپ دفاتر به نسبت سرمایه خود در شرکت ، ضامن پرداخت قروض شرکت می باشند و اگر سرمایه شرکت جوابگوی بدهی های آن نباشد؛ طلبکاران، به نسبت سرمایه هر شریک در شرکت حق مراجعه به دارایی شخصی شرکا را نیز دارند.
مقررات شرکت های تضامنی، جز آنچه که مربوط به ماهیت شرکت نسبی است. یعنی نسبیت در مسئولیت پرداخت طلب طلبکاران شرکت ، شامل شرکت های نسبی نیز می شود.
با وجود این پس از تعریف شرکت های نسبی فقط به ذکر بعضی از مشخصات خاص شرکت های نسبی، که در حقیقت وجوه افتراق این شرکت ها با شرکت تضامنی است ، اکتفا می گردد و سپس به نکات قانونی ثبت آن پرداخته می شود.

• تعریف شرکت نسبی

طبق ماده 183 قانون تجارت : " شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته " شده است. نکته عمده در تعریف شرکت نسبی ، مسئولیت شرکا در مقابل طلبکاران احتمالی شرک است. بدین معنی که در شرکت نسبی مسئولیت شرکا برای پرداخت قروض شرکت به نسبت سرمایه آن ها در شرکت است ( و نه نامحدود مثل شرکت تضامنی )
ولی در پرداخت بدهی های شرکت، برخلاف شرکت های تضامنی ، دیگر بین شرکا تضامن وجود ندارد و هر شریک فقط مسئول پرداخت بدهی شرکت به نسبت سرمایه خود در شرکت می باشد.

• آنچه که شرکت های نسبی را با شرکت های تضامنی ، متمایز می کند به شرح ذیل است :

الف ) نام شرکت . در نام شرکت نسبی عبارت ( شرکت نسبی ) باید ذکر شود ولااقل نام یکی از شرکا نیز ذکر گردیده و از بقیه شرکا با عبارتی مثل ( و شرکا ) یا ( و براداران ) یاد می گردد.
ب) مسئولیت شریک جدید. در صورتی که شریک جدیدی وارد شرکت شود باز هم به نسبت سرمایه خود مسئول پرداخت قروضی هم خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته است.
بقیه مقررات شرکت های نسبی از تشکیل شرکت ، پرداخت سرمایه های نقدی و غیرنقدی، مدیریت ، شخصیت شرکا ، ورشکستگی ، طلبکاران شرکت و شرکا، فسخ و انحلال شرکت نسبی تابع مقررات شرکت های تضامنی است.

• ثبت شرکت های نسبی

_ مدارک لازم برای ثبت شرکت نسبی:
1. دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده
2. دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده
3. دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده
4. تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت
5. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6. تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکا ،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)
7. اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضاء هیات مدیره،مدیر عامل
8. دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
9. دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
10. اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
_ چند نکته ی قانونی راجع به ثبت شرکت
1. در هنگام ثبت شرکت نسبی منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکا تقسیم می شود ، مگر آنکه شرکت نامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد. ( ماده 185 ناظر به ماده 119 ق. ت )

https://danasabt.ir/

2. در ثبت شرکت نسبی شرکا باید لااقل یک نفر را از میان خود یا خارج به سمت مدیری معین کنند که حدود مسئولیت آن ها مشابه مدیران شرکت تضامنی است. ( ماده 185 ناظر به مواد 120 و 121 ق. ت )
3. در ثبت شرکت نسبی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر از شرکا غیرنقدی باشد باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکا تقویم شود .( ماده 185 ناظر به ماده 122 ق. ت)

روش انجام عصب کشی دندان 

روش اندو یا عصب کشی دندان به این صورت است که دندانپزشک ابتدا اطراف دندان را کاملا با سرنگ مخصوص بی حس می‌کند.لمینت دندان در رشت سپس قسمت پوسیده دندان را برش می‌دهد تا پالپ دندان در معرض دید و دسترس قرار بگیرد. اگر پالپ و ریشه دندان عفونی شده باشد، عفونت را به طور کامل تخلیه می‌کند. پس از آن کانال ریشه دندان را به خوبی تمیز کرده و داخل کانال‌ها را با کمک فایل‌هایی پر می‌کند. اندازه فایل‌های انتخاب شده کاملا به کانال دندان بستگی دارد.

دندانپزشک معمولاً پس از آن دندان را به طور موقت پر می‌کند تا از ورود میکروب‌ها به ریشه دندان جلوگیری شود. اگر مشکلی برای بیمار پیش نیاید، پس از چند روز پانسمان را برمی دارد و دندان را با مواد دائمی پر می‌کند. از آنجایی که استحکام دندان‌های عصب کشی شده کمتر از دندان‌های دیگر است، روکش دندان عصب کشی شده پیشنهاد می‌شود. یکی از مهمترین مزایای استفاده از روکش دندان عصب کشی شده، افزایش استحکام دندان‌های ترمیم شده و همچنین ظاهر طبیعی دندان‌ها می‌باشد.

علائم پوسیدگی شدید دندان

پوسیدگی دندان در بیشتر مواقع به وضوح قابل مشاهده است. در این صورت بهتر است برای ترمیم پوسیدگی به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر این پوسیدگی‌ها را ترمیم نکنید، پوسیدگی عمیق شده و ریشه دندان را درگیر می‌کند. با این حال، در برخی موارد، پوسیدگی ممکن است از کنار دندان‌ها شروع شود و شما نتوانید به موقع آن را تشخیص دهید. در این صورت با دیدن هر یک از علائم زیر به دندانپزشک مراجعه کنید. زیرا این موارد از علائم اصلی پوسیدگی دندان و آسیب به پالپ هستند.

• حساسیت دندان به غذاهای سرد و گرم یکی از اولین علائم آسیب ریشه است.
• وقتی غذای سفت می‌جوید دچار دندان درد شدید و گزنده می‌شوید.
• دندان درد مداوم و غیر قابل تحمل دارید.
• پوسیدگی دندان را روی سطح دندان مشاهده می‌کنید.
• لثه‌های شما متورم شده است.
• رنگ دندان تیره تر از دندان‌های دیگر است.
• تورم روی گونه و کنار دندان آسیب دیده زیاد است.

روکش دندان عصب کشی شده 

طبق گفته انجمن دندانپزشکی آمریکا، روکش، کلاهکی است که دندانپزشک شما روی دندان‌های عصب کشی شده قرار می‌دهد.

روکش دندان عصب کشی شده، دندان آسیب دیده یا از دست رفته را به شکل، اندازه و عملکرد طبیعی خود باز می‌گرداند. روکش می‌تواند از دندان محافظت کند و ظاهر آن را بهبود بخشد.

در چه مواردی نیاز به روکش داریم؟

• هنگامی که ساختار دندان طبیعی بعد از عصب کشی به اندازه کافی باقی نمانده باشد.
• دندانی که پرکنندگی بزرگ و وسیعی دارد.
• از یک دندان ضعیف در برابر شکستگی محافظت می‌کند.
• پس از ترمیم دندان شکسته سپس روکش نیاز است.
• دندان بدشکل یا بد رنگ را با روکش، کاور می‌کنند.
• اگر ایمپلنت دندان دارید می‌توانید با روکش آن را بپوشانید.

روکش دندان از چه چیزی ساخته شده است؟

روکش‌ها را می‌توان از مواد مختلفی ساخت. آلیاژهای فلزی، سرامیک، چینی، پرسلن یا رزین کامپوزیت از این مواد هستند. هنگامی که روکش دندان عصب کشی شده را می‌سازند معمولا با رنگ دندان‌های طبیعی مطابقت دارد. زیرا باید با دندان‌های طبیعی شما ترکیب شوند.

برای انتخاب جنس روکش دندان باید به چه مواردی توجه کنید؟

در زمان انتخاب جنس روکش دندان عصب کشی شده حتما می‌خواهید روکش، طبیعی به نظر برسد؟! برای اینکه تصمیم بگیرید از کدام ماده برای روکش استفاده کنید، دندانپزشکتان فاکتورهای زیادی را در نظر می‌گیرد تا مطمئن شود جنس روکش انتخاب شده استحکام کافی را دارد.

• مکان و عملکرد دندان
• موقعیت بافت لثه
• تعداد دندانی‌ها دیده شده هنگام لبخند زدن 
• رنگ یا سایه دندان‌های اطراف
• بررسی هزینه‌ها و بیمه 

مراحل قرار دادن روکش دندان عصب کشی شده

معمولاً برای تکمیل درمان به دو ویزیت دندانپزشکی نیاز دارید. تا روکش روی دندان طبیعی قرار بگیرد، چندین مرحله نیاز دارد: 

1. دندانپزشک دندان را با برداشتن قسمت بیرونی، از هرگونه پوسیدگی پاک می‌کند تا دندان آماده روکش مناسب شود. اگر ساختار دندان برای گذاشتن روکش کافی نباشد، دندانپزشک ممکن است هسته دندان را آماده سازی کند تا تحمل روکش را داشته باشد.
2. از دندان شما قالب گیری می‌شود. ساختار دندانی را می‌توان با قالب یا با اسکن دیجیتالی بدست آورد. 
3. برای محافظت از دندان در حین ساخت روکش دائمی، یک روکش موقت قرار داده می‌شود. ساخت تاج دائمی معمولا کمتر از ۲ هفته طول می‌کشد. در حالی که روکش موقت دارید، ممکن است دندان به گرما و سرما حساس باشد. در این مدت از جویدن آدامس و خوردن غذاهای چسبناک خودداری کنید. اگر دندانپزشک شما تجهیزات خاصی دارد، ممکن است بتوانید تاج دائمی را در همان روز برای شما ساخته و جایگذاری کنند.
4. هنگامی که روکش دائمی آماده شد، دندانپزشک آن را در دهان شما قرار داده و تنظیمات لازم را انجام می‌دهد. وقتی شما و دندانپزشکتان از ظاهر و احساس آن راضی بودید، روکش در جای خود محکم می‌شود.

مراقبت‌های قبل و بعد جایگذاری روکش دندان عصب کشی شده

قبل از آنکه روکش روی دندان قرار بگیر ابتدا آن را عصب کشی و پر می‌کنند. در این شرایط دندان آمادگی کامل برای قرار گرفتن روکش را دارد. 

بعد از گذاشتن روکش دندان عصب کشی شده، باید مراقبت از دندان‌ها را دقیقا مانند دندان‌های طبیعی انجام دهید. روکش‌ها ممکن است بشکنند. دندان زیر روکش نیز همچنان می‌تواند دچار پوسیدگی و حفره شوند. 

اقدامات لازم برای جلوگیری از پوسیدگی یا آسیب به روکش دندان

• دندان‌های خود را دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید و هر روز بین دندان‌های خود را تمیز کنید. به دنبال محصولات مراقبت از دهان باشید که دارای مهر پذیرش انجمن دندانپزشکی آمریکا و سیب سلامت ایران هستند. 
• از جویدن غذاهای سفت، یخ یا سایر اجسام سفت مانند مداد خودداری کنید.
• برای معاینات منظم و تمیز کردن حرفه ای دندان‌ها حتما به دندانپزشک مراجعه کنید.

آیا می‌توانیم بعد از عصب کشی روکش نگذاریم؟

اغلب به دلیل عصب کشی و خالی شدن زیاد دندان‌ها، دندانپزشک توصیه می‌کند روکش دندان عصب کشی شده حتما انجام شود. اما در برخی موارد دندانپزشک لزومی به انجام این کار نمی بیند. اگر دندان‌های جلویی عصب کشی شوند به دلیل آنکه زیاد تحت فشار نیستند لزومی به کشیدن روکش روی آنها نداریم. تنها لازم است با ماده ای همرنگ دندان پر شوند. اما اگر در طی سال‌ها این دندان‌ها نیز تیره تر شدند امکان روکش کشیدن وجود دارد. می‌توانید با روکش زیبایی را به دندان خود برگردانید. 

مشکلات روکش دندان بعد از عصب کشی

همه ما می‌دانیم که روکش دندان برای حفظ سلامت دندان‌ها موثر است. روکش دندان عصب کشی شده برای افزایش طول عمر دندان طبیعی اهمیت زیادی دارد. اما با این وجود باز هم دندان به کیفیت سابق خود باز نخواهد گشت.

https://drshamsdentist.com/%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%BE%D9%88%D8%B2%DB%8C%D8%AA-%D8%AF%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AA/

 مشکلاتی مانند پرداخت هزینه زیاد برای ساخت روکش یا تراشیدن مینای دندان در زمان گذاشتن روکش از مواردی است که باید قبل از انتخاب روکش به آن توجه نمایید. برای آنکه مینای دندان زیاد تراشیده نشود باید دندانپزشک شما مهارت و تجربه کافی را داشته باشد. زیرا مینا هیچگاه دوباره جایگزین و ترمیم نمی شود. 

اتوکلاو یک سیستم ضد عفونی کننده است که ارتباط مستقیمی با علوم آزمایشگاهی دارد. از اتوکلاو زمانی استفاده می شود که برای استریل شدن مواد به فشار و دمای بالا نیاز باشد.قیمت هود لامینار اگر مایل هستید اطلاعاتی در باره اتوکلاو آزمایشگاهی کسب کنید تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

اتوکلاو آزمایشگاهی چیست؟

اتوکلاو آزمایشگاهی یکی از تجهیزات ضروری در بیمارستان ها، آزمایشگاه ها، مراکز تحقیقاتی و دندان پزشکی هاست که کاربرد فراوانی دارد. این دستگاه یک روش فیزیکی به حساب می آید و به وسیله بخار تحت فشار، عمل استریلیزاسیون ظروف و تجهیزات آزمایشگاهی را انجام می دهد. این دستگاه مفید می تواند تمام ویروس ها، باکتری ها و اسپورهای موجود در ظروف آزمایشگاهی را به کمک بخار تحت فشار از بین ببرد.
 

کاربرد اتوکلاو آزمایشگاهی در آزمایشگاه

این ابزار مفید یک محفظه کنترل شده  برای استریل و ضدعفونی کردن وسایل آزمایشگاهی از طریق بخار است. اتوکلاو، لوازم آزمایشگاهی را تا دمای خاصی به مدت زمان مشخصی گرم می کند و به این شیوه باعث استریل لوازم آزمایشگاهی می شود. این دستگاه به نام ضدعفونی کننده بخار هم شناخته می شود که در اکثر موارد از آن در مراکز بهداشتی درمانی و صنایع، برای اهداف مختلف استفاده می کنند.

یکی از روش های مرسوم برای ضدعفونی کردن لوازم آزمایشگاهی، استفاده از بخار با فشار و حرارت بالاست که استریل سازی مرطوب نامیده می شود. دستگاهی که برای این کار استفاده می کنند، اتوکلاو آزمایشگاهی نام دارد. لازم به ذکر است که استفاده از اتوکلاو برای وسایلی که به بخار حساس هستند، کاربرد ندارد و نمی توان از اتوکلاو برای استریل کردن آن ها استفاده کرد.

اجزای اتوکلاو آزمایشگاهی

ساده ترین مدل این وسیله، مدل رومیزی و کوچک آن است که در ادامه به بررسی اجزای مختلف این اتوکلاو می پردازیم. می توانیم بگوییم که تمام مدل های اتوکلاو از لحاظ نحوه عملکرد و اجزا، یکسان هستند؛ اما در جزئیاتی باهم دیگر تفاوت دارند.

اجزای اتوکلاو رو میزی

• اتاق فشار:  اتاق فشار اصلی ترین جزء اتوکلاو رو میزی به حساب می آید که از یک پوشش بیرونی و یک محفظه داخلی به وجود آمده است. محفظه داخلی را با فولاد ضد زنگ ساخته و آن را داخل محفظه بیرونی قرار داده اند که جنس آن از استیل یا یک قاب آهنی است.
  
  اتوکلاو های مخصوص آزمایشگاه های مراقبت بهداشتی، دارای  یک محفظه بیرونی و داخلی هستند. لوازمی که نیاز دارند استریل شوند، باید داخل محفظه داخلی قرار گیرند. محفظه خارجی تا زمانی که به دمای استریل سازی می رسد، باید با بخار پر شود و بعد از استریل شدن وسایل دمای محفظه کاهش پیدا می کند. اندازه اتاق فشار از 25 لیتر تا 3000 لیتر وجود دارد.

• درب اتوکلاو: قسمت مهم بعدی اتوکلاو درب یا درپوش آن است. این قسمت وظیفه دارد که به عنوان یک محافظ، از ورود هوا و مواد آلوده جلوگیری و در داخل اتوکلاو حالت استریل را ایجاد کند. درب اتوکلاو از اجرای مختلفی مانند فشارسنج، دریچه اطمینان و واحد تخلیه فشار/ سوپاپ تشکیل شده است.

• مولد بخار: یک دیگ بخار یا ژنراتور بخار الکتریکی در زیر محفظه اتوکلاو وجود دارد که با استفاده از یک سیستم گرمایش الکترونیکی، آب را برای محفظه داخلی و خارجی گرم و تولید بخار می کند. اگر به اندازه تعیین شده و استاندارد، در محفظه داخلی اتوکلاو آب وجود نداشته باشد، احتمال سوختن این سیستم گرمایشی وجود دارد.
  همچنین اگر آب بیش از حد لازم و قابل قبول در داخل محفظه باشد، امکان دارد با سینی ها یا سایر اجزای موجود داخل محفظه تداخل ایجاد شود.

• مولد خلأ: در بعضی از مدل های اتوکلاو ژنراتور خلأ را به طور جداگانه ای نصب کرده اند که هوا را از داخل محفظه بیرون می کشد و همین باعث به وجود آمدن خلأ در محفظه می شود. وجود بعضی از حفره های هوا در داخل محفظه ممکن است سبب رشد میکرو ارگانیسم های مختلف شود. به همین دلیل مولد خلأ یک جزء مهم برای این دستگاه به حساب می آید.

• سیستم خنک کننده پساب:  برای بسیاری از اتوکلاوها سیستم خنک کننده پساب را قبل از لوله تخلیه نصب می کنند. به کمک این سیستم آب داغی که در دستگاه اتوکلاو است خنک می شود و از آسیب رسیدن به لوله زهکشی جلو گیری می کند.
   اتوکلاو ها وظایفی را در یک راستا دنبال می کنند و در بیشتر آن ها از مواردی که در بالا ذکر کردیم استفاده می شود.
   

نحوه عملکرد اتوکلاو آزمایشگاهی

اتوکلاو ها طبق استریلیزاسیون حرارتی مرطوب عمل می کنند که در آن از بخار تحت فشار برای استریل و ضدعفونی کردن وسایل داخل محفظه استفاده می شود. معمولاً آب در دمای 100 درجه سانتی گراد با فشار طبیعی می جوشد. اگر فشار را افزایش دهیم، نقطه جوش آب افزایش پیدا می کند.

 همچنین فشار بالا باعث نفوذ سریع تر گرما به قسمت های عمیق مواد و رطوبت موجود در بخار باعث انجماد پروتئین ها می شود. به دلیل همین میکروب ها از بین می روند و احتمال برگشت دوباره آن ها در محفظه را صفر می رسد.

دستگاه اتوکلاو آب را به دمای 121 سانتی گراد می رسد و هنگامی که آب با این سطح از دما و فشار 15 با مواد و ظروف داخل محفظه تماس پیدا می کند، میکروب ها از بین می روند و وسایل استریل می شوند.

بعد از تمام شدن مرحله های استریل سازی (که به میزان آلودگی مواد داخل محفظه بستگی دارد)، فشار از داخل محفظه به کمک سوپاپ خارج می شود. سپس فشار داخل محفظه کاهش پیدا می کند و مانند فشار محیط می شود، این در حالی است که اجزای داخل محفظه برای مدتی داغ می مانند.

نحوه کار کردن با اتوکلاو آزمایشگاهی

همان طور که در بخش قبلی این مقاله برای شما گفتیم، اتوکلاو آزمایشگاهی در دمای 121 درجه سانتی گراد با استفاده از بخار 15 psi فشار و به مدت حداقل 30 دقیقه کار می کند.

در هنگام استفاده از دستگاه اتوکلاو باید طبق مراحل زیر پیش بروید:

https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%b4%db%8c%d9%85%db%8c%d8%a7%db%8c%db%8c/

• قبل از شروع به کار و استفاده از اتوکلاو آزمایشگاهی باید بررسی کنید که از چرخه قبلی، موادی بجا نمانده باشد.
• سپس به مقداری کافی آب، داخل محفظه بریزید.
• در مرحله بعد موادی که نیاز دارند استریل شوند، داخل محفظه قرار دهید.
• سپس درب محفظه و پیچ های آن را محکم ببندید تا از هوابندی اتوکلاو اطمینان کامل را داشته باشید و بعد می توانید بخاری برقی را روشن کنید.
• سوپاپ های ایمنی را به منظور حفظ فشار مورد نظر در محفظه تنظیم کنید.
• زمانی که آب داخل محفظه به جوش آمد، مخلوط آب و هوا اجازه خروج مواد از لوله تخلیه را می دهند.
• بعد از آن، لوله زهکشی بسته می شود و به بخار داخل اجازه می دهد تا به دما و فشار دل‌خواه برسد.
• پس از اینکه بخار به فشار دلخواه رسید، اتوکلاو سوت می کشد تا بتواند فشار اضافی را از محفظه خارج کند.
• بعد از سوت کشیدن، اتوکلاو برای مراحل پایانی استریل را انجام می دهد که معمولاً 15 دقیقه طول می کشد.
• سپس بخاری برقی خاموش می شود و به دستگاه اجازه می دهد تا دمایش هم سطح محیط شده و سرد شود.
• در این مرحله لوله تخلیه باز و هوا از خارج به اتوکلاو وارد می شود.
• در انتها می توانید درب اتوکلاو آزمایشگاهی ببندید. در این مرحله  مواد استریل شده از داخل محفظه خارج می گردد.
• برای استفاده از مدل های دیگر اتوکلادها بهتر است ابتدا روش استفاده آن را مطالعه کرده سپس از آن استفاده کنید. چراکه مراحل برخی از اتوکلاوها با یکدیگر متفاوت است.

شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود، و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد نحوه گرفتن کارت بازرگانی ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. ( ماده 94 قانون تجارت ) . از این تعریف چنین برمی آید که شرکا در شرکت با مسئولیت محدود، تاجر نیستند و مسئولیت آن ها محدود به سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند و اشخاص برای فرار از مسئولیت و عدم اجرای تعهدات خود، شرکت با مسئولیت محدود تشکیل می دهند تا اگر زیانی حاصل گردد متوجه طلبکاران گردد. آورده شرکا در شرکت با مسئولیت محدود، به سهام یا قطعات سهام تقسیم نشده و آزادانه قابل نقل و انتقال نیست. بلکه نقل و انتقال موکول به رضایت عده ای از شرکا است که لااقل سه چهارم سرمایه را داشته باشند و اکثریت عددی را نیز دارا باشند. نقل و انتقال حتماَ باید به موجب سند رسمی باشد، وگرنه اعتبار نخواهد داشت. در شرکت با مسئولیت محدود ، شخصیت شرکا تا اندازه ای اهمیت دارد. این اهمیت و ارتباط تنها بین شرکا مورد بحث و بررسی است، نه در مقابل اشخاص خارج یا ثالث. شرکت با مسئولیت محدود ، در حقیقت برزخ بین شرکت سهامی و شرکت تضامنی است.

• در شرکت با مسئولیت محدود ، اصول ذیل باید رعایت گردد :

1. تصریح نوع شرکت در نام شرکت : در اسم شرکت ، باید عبارت با مسئولیت محدود قید شود. تا کسانی که با شرکت معامله می کنند، متوجه این موضوع باشند که با شرکتی معامله می کنند که مسئولیتش محدود به سرمایه اش است. ( ماده 95 قانون تجارت ) .
2. محدودیت مسئولیت شرکا : شرکا شرکت با مسئولیت محدود ، فقط به اندازه سرمایه خود در شرکت مسئولیت دارند، و مازاد بر آن هیچ گونه مسئولیتی ندارند. پس اگر شرکت زیان کند یا ورشکستگی او اعلام شده باشد و طلبکاران از قسمتی از طلب خود محروم شوند، حق مراجعه به شرکا ندارند.
3. آزاد نبودن انتقال سهم الشرکه : اگر چه شرکت با مسئولیت محدود، فقط به اندازه سرمایه خود در شرکت مسئولیت دارند، و مازاد بر آن هیچ گونه مسئولیتی ندارند . پس اگر شرکت زیان کند یا ورشکستگی او اعلام شده باشد و طلبکاران از قسمتی از طلب خود محروم شوند، حق مراجعه به شرکا ندارند.
4. عدم انحلال شرکت در صورت فوت یا ورشکستگی شرکا: از آن جا که شرکت با مسئولیت محدود شرکت سرمایه ای است و شخصیت شرکا تا اندازه ای اهمیت دارد ، بنابراین فوت ، محجوریت یا ورشکستگی شرکا موجب انحلال شرکت نمی شود.
5. رعایت تشریفات زیادتر ، در صورتی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشند : شرکت با مسئولیت محدود ، بین 2 یا 3 و احیاناَ 5 نفر تشکیل می شود ، در این صورت چون تعداد کم است ، قانون ، نظارت مستقیم و شخصی شرکا را کافی می داند، اما گاهی تعداد شرکا بیش از 12 نفر است ، در این صورت برای حفظ حقوق شرکا و نظارت بر عملیات مدیر شرکت ، قانون ، انتخاب هیات نظار و تشکیل مجمع عمومی را لازم دانسته است.
تشکیل شرکت به موجب قراردادی که ( شرکتنامه ) نامیده می شود، به عمل می آید. در این نوع شرکت ، تنظیم شرکتنامه ضروری است. ولی تنظیم اساسنامه ضروری نیست. در صورت عدم تنظیم اساسنامه، نکات و مقررات لازم نسبت به اداره امور شرکت ، در شرکتنامه درج می شود. برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود شرایط ذیل باید فراهم شود.

• قصد و رضای شرکا

رضایت شرکا نباید ناشی از اکراه و اشتباه باشد.

• اهلیت شرکا

شرکا باید اهلیت انعقاد و دخالت در امور داشته باشند.

• مشروعیت جهت شرکت

نامشروع بودن جهت شرکت موجب بطلان آن می شود.

• ضرورت وجود قرارداد کتبی

ثبت شرکتنامه باید به ثبت برسد وگرنه در هیچ یک از ارگان ها پذیرفته نخواهد بود.

• نشر خلاصه شرکتنامه

به موجب ماده 197 قانون تجارت ، نشر خلاصه شرکتنامه ضروری است و ضمانت اجرایی آن جواز ابطال عملیات شرکت است.

https://danasabt.ir/

• شرایط اختصاصی

در قانون ایران حداقل و حداکثری برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ذکر نشده است. سهم الشرکه نقدی باید تقدیم و سهم الشرکه غیرنقدی باید تقویم و تسلیم شده باشد. سهم الشرکه غیرنقدی ممکن است اختراع، تالیف ، کسب و پیشه انتفاع و دانش فنی باشد.

انواع مختلف دندان‌ها چیست؟

بزرگسالان دارای ۳۲ دندان دائمی، ۱۶ دندان در فک بالا و ۱۶ دندان در فک پایین هستند.کامپوزیت در رشت هر یک از دندان‌های شما وظایف خاصی از جمله گاز گرفتن، پاره کردن و جویدن غذا را بر عهده دارد. چهار دسته دندان وجود دارد که در ادامه آنها را بررسی می‌کنیم. 

دندان‌های ثنایا

هشت دندان جلو که چهار دندان در بالا و چهار دندان در پایین قرار دارند به دندان ثنایا معروف هستند. این دندان‌ها برای بریدن غذا به کار می‌روند. وظیفه اصلی آنها بریدن غذاست. دو ثنایای دو طرف خط وسط به عنوان دندان‌های ثنایای مرکزی شناخته می‌شوند. دو دندان مجاور ثنایای مرکزی به نام ثنایای جانبی معروف هستند. 

دندان‌های ثنایا دارای یک ریشه و لبه انسیزال تیز هستند. دندانهای ثنایای مرکزی دارای زوایای ثنایای تیزتر و بزرگتری نسبت به دندانهای ثنایای جانبی هستند. اجزای تشکیل دهنده دندان‌ها ثنایای مرکزی فک بالا نیز منحصر به فرد هستند زیرا بزرگتر از دندانهای ثنایای مرکزی فک پایین می‌باشند. دندانهای ثنایای جانبی فک بالا اغلب از نظر شکل بیشترین تفاوت را دارند.

گاهی اوقات دندان‌های ثنایای جانبی فک بالا می‌توانند شکلی شبیه به میخ داشته باشند و به همین دلیل به آنها پیگ لترال می‌گویند. ثنایای مرکزی فک پایین کوچکترین دندان در بین تمام دندانهای ثنایا هستند.

دندان نیش

این دندان‌های نوک تیز که در دو طرف دندان‌های ثنایا قرار دارند، به پاره شدن غذا در هنگام گاز گرفتن کمک می‌کنند. چهار دندان نیش دو تا در قوس فک بالا و دو تا در ناحیه فک پایین در حفره دهان جای گرفته اند. وظیفه اصلی آنها پاره کردن غذاست. این دندان‌ها شامل یک نوک تیز (کاسپ) و یک ریشه هستند و بلندترین ریشه را در بین تمام دندان‌ها دارند. دندان نیش نوک بسیار برجسته ای داشته که این برجستگی در فک بالا بیشتر از فک پایین است. در دندان نیش به ندرت حفره مشاهده می‌شود. 

دندان‌های پرمولر (بیکوسپید)

این دندان‌ها در پشت و مجاور دندان نیش قرار دارند و برای خرد کردن و آسیاب کردن غذا طراحی شده اند. هشت دندان پرمولر در حفره دهان وجود دارد. در هر ربع دهان دو عدد قرار گرفته است. نزدیکترین به خط وسط دندان پرمولر اول و دورترین فاصله از خط وسط پرمولر دوم نام دارد.

این دندان‌ها می‌توانند ۲ تا ۳ کاسپ داشته باشند (پرمولر دوم فک پایین معمولاً ۳ کاسپ دارد). کاسپ (نوک تیز) صورت معمولا طولانی تر و پهن تر از کاسپ زبانی است. در پرمولر اول فک پایین، کاسپ لینگوال بسیار کوچک است و معمولاً عملکردی ندارد. پرمولر اول فک بالا دو ریشه و سایر پرمولرهای یک ریشه دارند. هیچ دندان پرمولری در دندان شیری وجود ندارد. پرمولر اول، دندانی است که در روش‌های ارتودنسی کشیده می‌شود تا فضایی برای جابجایی دندان‌های شلوغ ایجاد شود.

دندان آسیاب

دندان‌های آسیاب به آسیاب کردن و تجزیه غذا کمک می‌کنند. خلفی ترین دندان‌ها در دهان، دندان‌های آسیاب هستند. آنها دارای سطوح پهن تر و مسطح تر با ۴ تا ۵ کاسپ هستند و بزرگ ترین تاج را در بین دندان‌های دیگر دارند. مولر‌ها برای آسیاب کردن غذا طراحی شده اند. اجزای تشکیل دهنده دندان‌های آسیاب فک پایین معمولاً ۲ ریشه دارند. مولرهای فک بالا که در پشت پرمولر دوم قرار دارند، معمولاً دارای ۳ ریشه هستند. 

در اجزای تشکیل دهنده دندان‌ها دائمی، ۱۲ دندان آسیاب وجود دارد که سه عدد در هر ربع دهان جای گرفته اند. آنها با شروع از نزدیکترین به خط وسط به عنوان آسیاب اول، آسیاب دوم و آسیاب سوم نامگذاری می‌شوند. در برخی از افراد به طور کامل دندان آسیاب سوم در آنها رشد نمی کند. بنابراین می‌توانند از نظر اندازه و شکل متفاوت باشند یا حتی وجود نداشته باشند. 

دندان آسیاب سوم اغلب به عنوان دندان عقل نامیده می‌شود. این دندان اغلب دارای ریشه‌های جوش خورده ای هستند. دندان شیری فقط شامل هشت دندان مولر است. دندان آسیاب فک پایین اولین دندان دائمی است که در دهان می‌روید.

اجزای تشکیل دهنده دندان‌ها کدامند؟

اکنون که با نوع دندان‌هایی که لبخند شما را تشکیل می‌دهند آشنا شدیم بد نیست از اجزای تشکیل دهنده دندان‌ها نیز اطلاعات بیشتری بدست بیاوریم. اگرچه دندان عنصر کوچکی از آناتومی انسان است، اما از چندین بخش تشکیل شده است. هر قسمت از دندان عملکرد مهمی دارند. در ادامه اجزای تشکیل دهنده دندان‌ها را بررسی می‌کنیم. 

تاج

تاج هر دندان با مینای دندان پوشیده شده است که از عاج زیرین محافظت می‌کند. مینا سخت ترین ماده در بدن انسان حتی سخت تر از استخوان است. زیرا این ماده معدنی ترین ماده در بدن است که از فسفات کلسیم کریستالی (هیدروکسی لاپاتیت) تشکیل شده است. این ماده به سختی کریستال است.

تاج بالای دندان قرار دارد و قابل مشاهده است. شکل تاج عملکردهای مختلفی را امکان پذیر می‌کند. به عنوان مثال، دندان‌های نیش تیز هستند و برای به برش غذا کمک می‌کنند. در حالی که دندان‌های آسیاب دارای سطح صاف برای آسیاب کردن هستند.

خط لثه

جایی است که لثه و دندان به هم می‌رسند. لثه بافت نرم صورتی رنگی است که ما آن را لثه می‌نامیم. از استخوان فک (آلوئولار) و ریشه دندان‌ها محافظت می‌کند و گردن هر دندان را می‌پوشاند.

ریشه

ریشه به عنوان یک لنگر عمل کرده و دندان‌های شما را در جای خود نگه می‌دارد. در استخوان فک تعبیه شده و دندان‌ها را قادر می‌سازد تا در برابر نیروی گاز گرفتن و جویدن مقاومت کنند.

مینا

مینا لایه بیرونی دندان است. این سخت ترین و معدنی ترین بافت بدن است. مینای دندان تنها بافتی است که سلول زنده ندارد. از آنجا که زنده نیست، نمی تواند خود را از پوسیدگی یا آسیب ترمیم کند.

عاج

عاج جزء اصلی بخش هر دندان را تشکیل می‌دهد و تقریباً در تمام طول دندان امتداد می‌یابد. این یک بافت زنده است، نرمتر از مینای دندان و ساختاری شبیه به استخوان دارد. برخلاف ماهیت شکننده مینای دندان، عاج خاصیت ارتجاعی و تراکم پذیری دارد. حساس است و با مینای دندان در قسمت تاج و سیمان روی ریشه محافظت می‌شود. از پالپ تغذیه می‌کند. عاج لایه زیر سطح مینای دندان است و بیشترین ساختار دندان را تشکیل می‌دهد.

پالپ

پالپ بافت نرمی است که از بافت عصبی و عروق خونی تشکیل شده است. محفظه پالپ داخلی ترین قسمت دندان است که در زیر عاج قرار داشته و از تاج تا نوک ریشه امتداد دارد. پالپ درون اتاقک پالپ قرار می‌گیرد. حاوی رگ‌های خونی برای تامین خون و مواد مغذی به دندان برای زنده نگه داشتن آن است. پالپ دارای اعصابی است که دندان را زنده نگه می‌دارد و قادر به حس کردن گرما و سرما می‌کند. همچنین حاوی رگ‌های لنفاوی کوچکی است که گلبول‌های سفید خون را به دندان منتقل کرده تا به مبارزه با باکتری‌ها کمک کنند.

سمنتوم یا سیمان دندان

سیمان لایه ای از بافت سخت است که ریشه دندان را می‌پوشاند. تقریباً به سختی استخوان بوده اما بسیار نرمتر از مینای دندان است. بافت‌های همبند به رباط پریودنتال متصل می‌شوند و از این طریق ریشه‌های دندان را به لثه و استخوان فک (آلوئولار) محکم می‌کند.

کانال ریشه یا کانال پالپ

کانال ریشه (که به آن کانال پالپ نیز گفته می‌شود) فضای باز داخل ریشه است که در آن پالپ از اتاقک پالپ امتداد می‌یابد. رگ‌های خونی و اعصاب از بافت بیرونی اطراف از طریق کانال ریشه وارد پالپ می‌شوند.

رباط پریودنتال

یکی دیگر از اجزای تشکیل دهنده دندان‌ها رباط پریودنتال است. این رباط‌ها از دسته‌هایی از الیاف بافت همبند تشکیل شده اند. یک سر هر رباط به سیمانی که ریشه دندان را می‌پوشاند متصل می‌شود. الیاف در انتهای دیگر، ریشه دندان را به استخوان فک (آلوئولار) متصل می‌کنند. این رباط‌ها به عنوان ضربه‌گیر عمل می‌کند و به دندان اجازه می‌دهد در برابر نیروهای گاز گرفتن و جویدن مقاومت کند.

کانال جانبی

کانال‌های جانبی کانال‌های کوچکتری هستند که از کانال ریشه اصلی دندان از طریق عاج به رباط پریودنتال منشعب می‌شوند. این کانال‌ها معمولاً در نزدیکی انتهای ریشه دندان (اپکس) قرار می‌گیرند. کانال‌های جانبی کوچک رگ‌های خونی و اعصاب پالپ را تامین می‌کنند.

سوراخ اپیکال

سوراخ آپیکال سوراخ کوچکی است که در نوک هر ریشه قرار دارد. این همان قسمتی است که رگ‌های خونی و اعصاب از بافت بیرونی اطراف از آن عبور می‌کنند تا وارد دندان شوند.

استخوان آلوئول

استخوان آلوئولار استخوان فک است که ریشه دندان را احاطه کرده و از آن حمایت می‌کند. این قسمت شامل حفره‌های دندانی است که ریشه‌های دندان در آن قرار می‌گیرند.

وظایف اصلی دندان چیست؟ 

• جویدن غذا برای راحتی در هضم 
• ایجاد ساختار، پشتیبانی از بافت و شکل صورت
• کمک به تلفظ واژگان در حین گفتار

دندان‌های شیری و دائمی چه زمانی شروع به رویش و تکمیل شدن می‌کنند؟

۲۰ دندان شیری معمولاً در سن ۶ ماهگی ظاهر می‌شوند و همه باید تا ۳۰ ماهگی در جای خود قرار گیرند. پس از آن، ۳۲ دندان دائمی در حدود ۶ سالگی شروع به رشد می‌کنند. دوره ۶ تا ۱۱ سالگی را مرحله مختلط دندان می‌گویند که در آن هم دندان‌های شیری و هم دندان‌های دائمی وجود دارند. زمان رویش دندان یکی از شاخص‌های سن اسکلتی است و ممکن است عقب ماندگی رشد را شناسایی کند.